جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹۱

رنگ رخ تو از رخ گل رنگ ببُرد

لعلت سبق از بادهٔ گلرنگ ببُرد

چون باد صبا رنگرزی کرد به باغ

گل چهره نمود و دل او رنگ ببُرد