دردم نهاد بر دل و درمان نمی‌رسد
واین روزگار تلخ به پایان نمی‌رسد
موری ضعیفم و شده‌ام پایمال هجر
حالم مگر به گوش سلیمان نمی‌رسد
هر روز چرخ درد به دردم فزود و آه
کاین آه سوزناک به کیوان نمی‌رسد
دل خود ز دست هجر عزیزان فگار بود
وین نیش بین که جز به رگ جان نمی‌رسد
یک دم نمی‌زنم که به جانم ز روزگار
دردی دگر ز هجر عزیزان نمی‌رسد
فریاد و آه و ناله و زاری من چه سود
کاین تیره روز هجر به پایان نمی‌رسد