جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۹۴

همه کامیت از عالم روا باد

همه بر مسند شاهیت جا باد

هرآن کامی که خواهی از جهان تو

امیدت بر مراد دل روا باد

هرآنچ از عمر ایشان می شود کم

به عمر دولت سلطان بقا باد

بدت هرگز مباد از چشم ایام

به نیکی در پیت دایم دعا باد

ز پای خاک شبدیز مرادت

همه در چشم خصمت توتیا باد

مرا دردیست بر دل از فراقت

خداوندا کش از وصلت دوا باد

ز پای افتاده ام از روز محنت

از آن دولت دوایم مومیا باد

تویی سلطان معنی صورت اینست

که دایم رحمتت سوی گدا باد

مرا کام از جهان مقصود وصلست

الهی کام دل ما را روا باد