مرا ز حضرت تو دوری اختیاری نیست
گناه من چه همانا ز بخت یاری نیست
چو بخت یار نباشد چه سود سعی دلا
برو که چارهٔ تو غیر بردباری نیست
اگرچه ساخته‌ام با جفای گردش دهر
ز چرخ ناسره امکان سازگاری نیست
اگرچه سرو صفت گشتم از جهان آزاد
مرا ز بندگی دوست رستگاری نیست
عزیز بوده‌ام ای جان همیشه در دو جهان
تحمّلم سبب این سجود و خواری نیست