بلبلا این چمن چه بستانیست
ناله می‌زن که خوش گلستانیست
بر رخ چون گلش که جان آزرد
چون جهانش هزار دستانیست
وصف نور رخش نشاید کرد
شمع ما زیور شبستانیست
چمن از گلرخ بتم رنگیست
که به هر گوشه‌ایش دستانیست
منتظر بر جمال چهرهٔ گل
بلبل خوش نفس زمستانیست
درس عشق رخ تو می‌گویند
در جهان هر کجا دبستانیست