جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۵۶

بلبلا این چمن چه بستانیست

ناله می زن که خوش گلستانیست

بر رخ چون گلش که جان آزرد

چون جهانش هزار دستانیست

وصف نور رخش نشاید کرد

شمع ما زیور شبستانیست

چمن از گلرخ بتم رنگیست

که به هر گوشه ایش دستانیست

منتظر بر جمال چهره ی گل

بلبل خوش نفس زمستانیست

درس عشق رخ تو می گویند

در جهان هر کجا دبستانیست