قاسم انوار » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۳۴

یار همان، درد همان، دل همان

غصه همان، قصه مشکل همان

ناز همان، حسن و جلالت همان

شوق همان، گریه و حالت همان

عشوه همان، شیوه همان، خو همان

غمزه همان، نرگس جادو همان

عشق همان، زار و نزاری همان

چشم مرا گریه و زاری همان

سوز همان، داغ جدایی همان

مسکنت و فقر و گدایی همان

دوست همان، حسن و ملاحت همان

بر دل و جان سوز و جراحت همان

هجر همان، درد مودت همان

قاسمی و داغ محبت همان