قاسم انوار » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۹۴

ز چشم گوشه نشینان نشان سودا پرس

سواد زلفش از آشفتگان شیدا پرس

مرا، که مست و خرابم، ز جام و ساقی گوی

حدیث توبه و تقوی ز شیخ و مولا پرس

کمال ذوق ز مستان بی دل و دین جوی

نشان شوق ز رندان بی سر و پا پرس

در آن زمان که براندازد از جمال نقاب

بیا و از دل ما لذت تماشا پرس

علاج علت دل را ز ارغنون بشنو

دوای درد کهن را ز جام صهبا پرس

کمال سحر مبین، طرز غارت دل و دین

چشم شیوه گر مست شوخ شهلا پرس

طریق عشق و مودت ز جان قاسم جوی

نشان در شهین از درون دریا پرس