نجم‌الدین رازی » مجموعهٔ اشعار » سایر اشعار » شمارهٔ ۱۵

آن کس که دل به دنیای غدار می‌دهد

نا پاک و سرد و واهی و غدار می‌شود

تیمار کار خویش خور ار عاقلی که دل

تیمار چون نیابد بیمار می‌شود

۳

کم خُسب زیر سایهٔ غفلت که ناگهان

خورشید عمر بر سر دیوار می‌شود

خرم دلی که در همه عمرش یکی نفس

پیش از اجل ز علت بیدار می‌شود