غالب دهلوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۲

گردیدن زاهدان به جنت گستاخ

وین دست درازی به ثمر شاخ به شاخ

چون نیک نظر کنی ز روی تشبیه

ماند به بهایم و علفزار فراخ