سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸

ماهّیِ امیدِ عمرم از شَست برفت

بیفایده عمرم چو شبِ مست برفت

عمری که ازو دمی به جانی ارزد

افسوس که رایگانم از دست برفت