سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳ - این غزل در تذکرهٔ مرآت الخیال امیر علیخان سودی به نام شیخ سعدی است

بربود دلم در چمنی سرو روانی

زرین کمری، سیمبری، موی میانی

خورشیدوشی، ماهرخی، زهره جبینی

یاقوت لبی، سنگدلی، تنگ دهانی

عیسی نفسی، خضر رهی، یوسف عهدی

جم مرتبه‌ای، تاجوری، شاه نشانی

شنگی، شکرینی، چو شکر در دل خلقی

شوخی، نمکینی، چو نمک شور جهانی

جادوفکنی، عشوه‌گری، فتنه‌پرستی

آسیب دلی، رنج تنی، آفت جانی

بیدادگری، کج کلهی، عربده‌جویی

لشکرشکنی، تیر قدی، سخت کمانی

در چشم امل معجزهٔ آب حیاتی

در باب سخن نادرهٔ سحر بیانی

بی زلف و رخ و لعل لب او شده سعدی

آهی و سرشکی و غباری و دخانی