اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۰۹

اهلی که ز سودای بتان سود ندید

از آتش سودا بجز از دود ندید

هر سرو که پرورد بخون دل خون

از نخل قدش میوه مقصود ندید