اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۴

عالم که چو چشم باز کردی هیچست

هر کار کزو بساز کردی هیچست

چون صورت آینه تماشاش خوشست

گر دست طمع دراز کردی هیچست