اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۸

یاری که بصورت و بسیرت ملکیست

آنکس بشناسدش که طبعش محکیست

بی دیده پری کند مقابل با او

بر بی بصران فرشته و دیو یکیست