اهلی شیرازی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۸۰۰

کس به هجر تو یار کس نشود

روز محنت دوچار کس نشود

یارب ای سرو ناز چون تو کسی

فتنه روزگار کس نوشد

هرکه زار از خزان هجر تو شد

خرم از نو بهار کس نشود

عالمی از غم تو گر میرند

خاطرت غمگسار کس نشود

کار ما بر مراد خاطر تست

بی مراد تو کار کس نشود

خاک باشد غبار و رفت بباد

تا درین راه یار کس نشود

زارتر از تو نیست اهلی کس

هیچکس چون تو زار کس نشود