جویای تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۱۴

می دهد طرز نگاهت یاد می نوشی مرا

یاد آغوشت کند گرم همآغوشی مرا

قطره ای در کام دل از جام درد او چکید

می برد تا منزل تحقیق بیهوشی مرا