سلیم تهرانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۱

در بحر نیابد اگر از فیض تو قوت

اورنگ صدف شود گهر را تابوت

گر زان که نه لطف تو برو آب زند

در آتش رنگ خود بسوزد یاقوت