سلیم تهرانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۶ - طلب کلاه

شب خرد دید سربرهنه مرا

گفت ای از تو پشت معنی راست

تو که سوگند چرخ بر سر توست

سر برهنه چرایی، این چه اداست

آسمان تاج آفتاب آرد

گر کلاهی ازو کنی درخواست

گفتم ای پیر، طفل طبع مرا

کی به سر منت سپهر رواست

می فرستد کلاهی ار خواهم

سرفرازی که صاحب سرهاست