سلیم تهرانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۴۲۴

اهل شیراز، بهشتی صفتان دهرند

هرکه را مار غمی زهر زند، پازهرند

در صفاهان نتوان بی می شیرازی بود

اهل دریا همه محتاج به آب نهرند

هرکس خوب که بینی به جهان، شیرازی ست

راست گفتند که نیکان همه از یک شهرند

شیوه ی صلح کل از بس که در ایشان عام است

نتوان گفت که از دشمن خود در قهرند

از صفات خوش و اخلاق پسندیده سلیم

نتوان گفت که این طایفه اهل دهرند