اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۱۲ - القضا و القدر

تا در نرسد وعدهٔ هر کار که هست

سودت نکند یاری هر یار که هست

تقدیر به هر قضاءِ ناچار که هست

در خواب کند هر دل بیدار که هست