شهید داغ تو فردا ز گل چو لاله برآید
ز شوق باده لعلت به کف پیاله برآید
چو ذکر لذت تیغت رسد به خاک شهیدان
فغان ز جان شهید هزار ساله برآید
قلم به وصف بتان گر دوصد رساله نویسد
نخست نام تو از صدر هر رساله برآید
رساند نامه تو پیک لیک کار گدایان
کجا ز خوان نوالت به یک نواله برآید
چو کام دل ز تو خواهم حواله با لب خود کن
که کام عاشق بیدل ازین حواله برآید
چو بید بر سر تو لرزم ای نهال جوانی
چو ز آه سرد سرشکم به شکل ژاله برآید
ز داغ هجر تو نالان چو جامی اشک فشاند
ز خاک لاله بروید ز لاله ناله برآید