صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۳۵

تا کی به شعله ای نزند جوش داغ ما؟

پیش از فتیله چند بسوزد چراغ ما؟

ای محتسب به توبه قسم می دهم ترا

کاین موسم بهار مخور بر دماغ ما

(حسرت به نور ذره و عمر شرر کشد

یارب کسی مباد به روز چراغ ما)