امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها » شمارهٔ ۱۷۷

زنجیرْ به زنجیرْ، چَمْ به چَمْ دارْنه مُوته

هَرْ خَمْ صدْ هزارْ چَمْ بَنما به روُته

هَر کَسْ شَرْبِتِ عشقْ بَچشییِهْ رُوته،

منهْ سُونْ کَسْ نیه مَسْتِ اَلَسْتُ ته

سو آل مُونگهْ، مَسْته چشْ، قوسهْ اَبرُوته

دْ دیمْ خُوره، عالمْ ره تا وسّه سُوته