غالب دهلوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۶

ای داده به باد عمر در لهو و فسوس

زنهار مشو ز زحمت حق مأیوس

هشدار کز آتش جهنم حق را

تهذیب غرض بود نه تعذیب نفوس