اگر نه در پی نردند آن دو نرگس مست

گرفته اند چرا طاس کعبتین بدست

دل گرچه مفلس است بسی گوهر مراد

از چشم ما شمرد بدست تو حوراد

ای دور گشته عافیتم از دهان تو

تا کی جدا بود دهنم از دهان تو

اعدا شمردیم بسی جمله یکی بود

چون جمله یکی باشد در چه شماریم