ترا که ملک بدست برادر پدرست

معینست که دانی که چیست نام وزیر

ای مفخر روزگار وای صدر زمن

معلومت اگر نگشت نام بت من

برگیر چهار برگ گشنیز و بنه

بر گوشه ی خوانچه تا بدانی روشن

نام تو که هست چون منت بنده هزار

گر زانک هزار نیست صد باری هست

آب معکوس در میان شراب

نام آن نازنین سر مستست