خواهی کی کسی شوی ز هستی کم کن

ناخورده شراب وصل مستی کم کن

با زلف بتان دراز دستی کم کن

بت را چه گنه تو بت پرستی کم کن

تا روی ترا بدیدم ای شمع طراز

نی کار کنم نه روزه دارم نه نماز

چون باتو بوم مجاز من جمله نماز

چون بی‌تو بوم نماز من جمله مجاز

جایی که تو باشی اثر غم نبود

آنجا که نباشی دل خرم نبود

آنرا که ز فرقت تو یکدم نبود

شادیش زمین و آسمان کم نبود

آنجا که ببایی پدید نیئی گویی

آنجا که نبایی از زمین بررویی

عاشق کنی و مراد عاشق جویی

اینت خوشی و ظریفی و نیکویی

چندانکه بکوی سلمه یارست و ربود

چندانکه درخت میوه دارست و مرود

چندانکه ستاره است برین چرخ کبود

از ما ببر دوست سلامست ودرود

ای دوست ترا به جملگی گشتم من

حفا که درین سخن نه زرقست و نه فن

کر تو ز وجود خود برون جستی پاک

شاید صنما بجای تو هستم من

سألتک بل اوصیک ان مُتّ فاکتبی

علی لوح قبری کان هذا متیّما

لعل شجیا عارفا سنن الهوی

یمر علی قبر الغریب مسلّما