تن زیر امانت تو خاکِ در شد

زیر قدم تو با زمین همبر شد

و آن دل که در آرزوی تو مضطر شد

در سینه ز بس که سوخت خاکستر شد

دیگر به چمن نغمه ی مرغان سرشد

از خنده ی گل، ابر بهاری تر شد

از لاله و گلگشت چمن، همچو بهشت

عالم ز بهار، عالم دیگر شد