گنجور

محتشم کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۴۰۴

 

ای شمع بتان تا کی بر گرد درت گردم

پروانهٔ خویشم کن تا گرد سرت گردم

دست همه از نخلت پرمیوه و بس خندان

گستاخ نیم کز دور گرد ثمرت گردم

من تشنه و تو ساقی هرچند ز وصل خود

[...]

محتشم کاشانی
 
 
sunny dark_mode