×
سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۱۵
هر سو دود آن کش ز بر خویش براند
وآن را که بخواند به در کس ندواند
سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۱۶
دلقت به چه کار آید و مسحی و مرقع
خود را ز عملهای نکوهیده بری دار
حاجت به کلاه برکی داشتنت نیست
درویش صفت باش و کلاه تتری دار
سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۲۰
آواز خوش از کام و دهان و لب شیرین
گر نغمه کند ور نکند دل بفریبد
ور پردهٔ عشاق و خراسان و حجاز است
از حنجرهٔ مطرب مکروه نزیبد