×
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۲۷۲
چون دست افق گلوی پروین گیرد
عالم ز فروغ صبح آیین گیرد
از کوه چوپای مهر در سنگ آید
بر بخت بد اندیش تو نفرین گیرد
۲ بیت