جزعت به کرشمه چون کند عهدی نو

خواهم که کنم پیش رخت جان به گرو

گوید چشمت به غمزه برخیز و برو

گر مست نئی حدیث مستان مشنو

تا ظن نبریک ه هست این رشته دو تو

یک توست ز اصل و فرع،‌ بنگر تو نکو

این اوست همه، ولیک پیداست بمن

شک نیست که این جمله منم،‌ لیک بدو

ای بسته تو خواب من به چشم جادو

آن آب حیات و نقل بیخوابان کو

کی بینم آب چون منم غرقهٔ جو

خود آب گرفته است مرا هر شش سو

بر آتش چو دیک تو خود را میجو

می‌جوش تو خودبخود مرو بر هر سو

مقصود تو گوهر است بشتاب و بجو

زو جوش کنی کن بسوی گوهر زو

گر عاشق عشق ما شدی، ای مه‌رو

بیرون شو ازین شش جهت تو بر تو

در رو تو درین عشق، اگر جویایی

در بحر دل آن چه باشی اندر لب جو

چون جاه و جلال و حسن و رنگ آمد و بو

آخر دل آدمی نه سنگست و نه رو

آن کس که نه راست طبع باشد نه نکو

نه عاشق کس بود نه کس عاشق او

گفتند که در کوی خرابات مرو

رفتیم و بنیم جرعه گشتیم گرو

آنرا که ببغداد جوی نیست بدست

او را که خرد بسوق سلطان بدوجو

چون لعبت باغ پرده بگشود از رو

و افکند بنفشه تاب در حلقه ی مو

با فاخته گفتم که بهار آمد باز

فریاد بر آورد که کوکو کوکو

ای جوهر دینت به زر و سیم گرو

با نقد نبهره نزد صراف مرو

رو سکه بدل کن که در آن دارالضرب

این ناسره دینار تو نرزد به دو جو

در ملک وجودم بجز از دوست مجو

در خانه دل نیست کسی غیر از او

مانند کبوتر این دل شیدایم

پر میزند و مدام گوید یا هو

وقتی که نباشد این خیال من و تو

او باشد و او باشد و او باشد و او

این است بیان لی مع اللّه بر ما

گر عارف کاملی بدانش نیکو

شبخیز که راز او نگوید با او

شب خیزی او سهل بود ای نیکو

بر خیز به شب راز بگو و بشنو

مقصود ز شبخیزیِ ما را می‌گو

المنة لله که عجب خوشنودند

غسال و کفن فروش و حفار از تو

دارد دل زارم آرزوی رخ او

تا من بوصالش برسم طالع او

لطف سخن لعل لبش هست نکو

عشقش یکسو جمیع هستی یکسو

اکنون که دلم به دست عشق است گرو

نی رای سفر مانده، نه پای تک و دو

دیگر مکش انتظار من ای همره

بگذار مرا و راه خود گیر و برو

در عرصات همچنان روی گشاده اندرآ

تا بدعا بدل شود دعوی دادخواه تو

هر گنهی که میکنی، عذر که میکند طلب

این همه طاعت حسن گرد سر گناه تو

او قهارت خواند و ما غفارت

آیا به کدام نام خوش داری تو؟

چه جبر و چه اختیار، مختار یکی است

لیکن هر دو اختیار می آید از او

ترسم که تو دین موسوی مگذاری

من دین محمدی نهم بر سر تو