گنجور

مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۵۴

 

هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه

گریان باشم تا به گه بانگ خروه

همقامت تو چو سرو بینم بر کوه

هرگز نشوم ز دیدن کوه ستوه

مسعود سعد سلمان
 
 
sunny dark_mode