گنجور

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۴۷

 

وه وه که به دیدار تو چونم تشنه

چندانکه ببینمت فزونم تشنه

من بندهٔ آن دو لعل سیراب توام

عالم همه زانست به خونم تشنه

مولانا
 
 
sunny dark_mode