×
سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۰
غم خوردن این جهان فانی هوسست
از هستی ما به نیستی یک نفسست
نیکویی کن اگر ترا دست رسست
کین عالم یادگار بسیار کسست
سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۲
گر گویم جان فدا کنم جان نفسست
گر گویم دل فدا کنم دل هوسست
گر ملک فدا کنم همان ملک خسست
کی برتر ازین سه بنده را دست رسست
خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » رباعیات » شمارهٔ ۳۵
ای خواجه ترا بنظم اگر دسترسست
یا بحث عروض و وزن شعرت هوسست
زاوزان مفاعیل ترا فاعل بس
در خانه اگر کسست یکحرف بسست
خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » رباعیات » شمارهٔ ۳۸
ای آنکه عقاب چرخ پیشت مگسست
گلزار جهان بجنب جاه تو خسست
زان پیش تو شعر من ندارد وزنی
کز نظم ترا فاعل و مفعول بسست
خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » رباعیات » شمارهٔ ۷۳
گر زانک ترا بکام دل دسترسست
خوش باش که از جهان همین باب بسست
فرصت شمر این نفس که چون درنگری
عالم نفسی و این نفس آن نفسست