در غارت مهرگان چو در باز شود

باشد که بسیم وزر زما باز شود

ابر آمد کز جود سرافراز شود

در بارد تا با کفت انباز شود

چون دست تو دید عزم آن می دارد

کز شرم کفت خجل خجل باز شود

هر گه که دلم با غمت انباز شود

صد در ز طرب بر رخ من باز شود

به زان نبود که جان فدای تو کنم

تیهو چو فدای باز شود باز شود

خوی سبعی ز نفست ار باز شود

مرغ روحت بآشیان باز شود

پس کر کس روح روسوی علو نهد

بر دست ملک نشیند و باز شود

خوی سبعی ز نفست ار باز شود

مرغ روحت به آشیان باز شود

پس کرکس روح روسوی علو نهد

بر دست ملک نشیند و باز شود