هان ای معلم تا کی باکراه

محبوس تا شام در مکتب آن ماه

خور گشته یا رب طالع بمکتب

یا ماه نخشب میتابد از چاه

بوکاید آزاد آنسرو نوشاد

[...]

لا حول و لا قوة الا بالله

چاقو داده است بر من آن غیرت ماه

دست ستم و زبان بدگویان را

با این چاقو ببرم انشاء الله

در نیمهٔ شعبان به رخی همچون ماه

شد جلوه‌گر انوار الهی ناگاه

در تهنیتش خیل ملایک گفتند

لاحول ولا قوه الا باالله

ای زائر قبر شاه بی خیل و سپاه

اندر دو جهان تو را بس این رتبه و جاه

تو زائر آن کسی که با معرفتش

من زار مزاره کمن زار الله