مشهور شد از رایت او آیت مهدی

منسوخ شد، از هیبت او فتنة دجال

وصلت صنما بهشت دلکش باشد

هجران تو دوزخی پر آتش باشد

ما در خور دوزخیم یارب هر کو

در خورد بهشت است بر او خوش باشد

تا چشم من از روی تو مهجور بود

روزم همه همچون شب دیجور بود

اکنون که من از روی تو یارب دورم

هر کس که برویت نگرد کور بود

اول دفتر بنام ایزد دانا

صانع پروردگار و حی و توانا

رشتی علی این رفتن رشت تو ز چیست

این وجد و نشاط و سیر و گشت تو ز چیست

عاشق که باید نرم و هموار بود

این پست و بلند کوه و دشت تو ز چیست

حضرت مخدوم مهر پرور بنده

این تو بهر کار یار و یاور بنده

گفتیم که ما و او بهم پیر شویم

ما پیر شدیم و او جوان است هنوز

این تیغ حسن شاه شه دانش و داد

وز شاه جهان سوز و محمد شه راد

ایزد بکف فتح علی شاه نهاد

یعنی که پدر بر پدر این ملک گشاد

لولا خشیت لقلت لیس کمثله

فی قدره الابداعع و الایجاد

کلا ولن تلقی عیون الدهر ما

لم فی الازال و الاباد

در دهر چون او یکی و او هم کافر

پس در همه دهر یک مسلمان نبود

دست طمعش گر برسد بر جبل قاف

از بال و پر عنقا پرواز ستاند

ور ناظم گردون شود از فرقد و جوزا

خواهد که قرین دزدد و انباز ستاند

مالی که بانجام ز ملکی نتوان یافت

[...]

ای هفت برادر که بهشت آن شماست

رضوان جنان خادم ایوان شماست

در خلد وصال یکدگر یاد آرید

زین خسته که در آتش هجران شماست