از بس که نمود نوحه‌سازی

بخشود دلم بران نیازی

چونی و چگونه‌ای چه سازی؟

من با تو تو با که عشق بازی؟

آن کن که به رفق و دلنوازی

آزادان را به بنده سازی

سوسن ز سر زبان‌درازی

شد در سر تیغ و تیغ بازی

با من به زبان فریب سازی

با او به مراد عشق بازی

گر آب شوی به جان نوازی

با آتش من شبی نسازی

بگذار که از سر نیازی

در قبلهٔ تو کنم نمازی

می‌داد دلش ز دلنوازی

کان به که در این بلا بسازی