«تا باده تلخ تر شود و سینه ریش تر

بگدازم آبگینه و در ساغر افکنم»

آمیزشی کجا گهر پاک او کجا

از تاک باده گیرم و در ساغر افکنم

ای یکه تاز بی‌بدل عرصه قدم

کاول زدی تو عرصه ایجاد را قدم

احکام حق ز قول تو هر لا و هر نعم

گسترده از تو روز و شبان سفره نعم

ای پوشکین درود فرستم تو را درود

وز اهل دل پیام رسانم تو را پیام

آثار تو خجسته بود ای خجسته‌مرد

اشعار تو ستوده بود ای ستوده‌نام