گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۰۵۲

 

گر این چنین چکد می گلرنگ ازلبش

جام پراز شراب شود طوق غبغبش

میگون لبی که سوخت مرا درخمار می

پیمانه برنگشته تهی هرگز ازلبش

در چشم خاک راه نشینان انتظار

[...]

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode