گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۱۳۹

 

دل چون شود جدا ز سر زلف یار جمع؟

کز رشته می شود گهر شاهوار جمع

گردید مخزن گهر ولعل سینه اش

تاکرد پا به دامن خود کوهسار جمع

در یک نفس به باد فنا می دهد خزان

[...]

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode