گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۷۱

 

جمعی که در لباس می ناب می کشند

دام کتان به چهره مهتاب می کشند

آنان که در مقام رضا آرمیده اند

خمیازه را به ذوق می ناب می کشند

بهر شگون همیشه خراباتیان عشق

[...]

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode