هفتاد و هشت نام یکی حور پیکرست

کورارخی چو جنت و لعلی چو کوثرست

دندان کلب چون شکنی جز وقالبش

با قلب سی چو یار شود نام او شود

بدری که سایه بر سرش افکنده است شب

چشم و زبان و قامت و زلفش بود لقب

دندان اسب بشکن و شه رابرو نشان

تا نام آن پری رخ نسرین بدن شود