حاوی و محویش فراز و نشیب

لیک ز اندازهٔ خود بی نصیب

مُغتَنم است این چمنِ دلفریب

ای شهِ من پای در آر از رکیب

‎لیک در این قسمتِ ژرفِ مَهیب

‎روی نبودی مگرم بر نشیب

آنکه مریض است نباشد طبیب

پیچ و خم کوچه نداند غریب

چون به دبستان وجود ای حبیب

شخص شریفت بود آخر ادیب