تا بخراسان کشید چرخ سرانجام من

بسیرت راستان بعادت راستین

بمدح شهزاده تا رای مسمط کنم

روح منوچهریم همی کند آفرین

پیشکش آورده است پیش خریدار فضل

هستی دارای آن باش خریدار این

بشعر گویم مدیح ز شاه جویم منال

چنانکه استاد ری ز فیض شاه تکین

تا که باطفال باغ ابر کند مادری

سپس کند چون جنان ز شیر پستان زمین

چون رخ اطفال باغ روز تو نوروز باد

شام تا یکجا چنان روز تو یک سر چنین

بگو به ارباب حال ز زلف نیکوی من

اغلبکم فائزون اکثرکم مفلحون

علی عالی نسب پادشه یوم دین

قائم بر ذوالفقار لوکره المشرکون

کسان که نشناختند هستند خود مشرکین

به شأنشان کی سزد لفظ هم المفلحون

شام تو اندر یمن

صبح تو اندر قرن

ریگ درشت وطن

پای ترا یاسمن

گوهر یکتای عشق در یتیم حسن

خلعت زیبای عشق کرد به بر چون کفن

غرۀ غرای او بود چه یکباره ماه

قامت رعنای او شاخ گل نسترن

بیاری شاه عشق خسرو جمجاه عشق

[...]

ناصر ملت نمود فتحی بس نامدار

هذا فتحٌ قریب‌، هذا نصرٌ مبین

دین را پاینده کرد همت سردار ما

غیرت آن است آن‌، همت این است این

نابغهٔ روزگار دامن اعدا گرفت

فهذه النائبات حق للمشرکین

قافیه از دست رفت جیش ستبداد را

ایمان شد سربلند، فبشرالمؤمنین

حامی ملت رسید با سپه بختیار

حشتمش اندر یسار، شوکتش اندر یمین

باشد تا این پسر نه بر طریق پدر

زینت‌ بخشد به‌ ملک‌، آئین بخشد به‌ دین

تا به ابد کردگار یار سپهدار باد

به حرمت المصطفی و آله الطاهرین

نیرو بخشای تن‌، راحت‌افزای روح

نه‌ جان که انباز جان‌، نه‌ خون که‌ همرنگ خون

از می فتح و ظفر جام پیاپی زنیم

به یاد سالار دین‌، به رغم بدخواه دون