تاب جمال تو آفتاب ندارد

با خم زلفت بنفشه تاب ندارد

کرد دلم شب خوش خیالت از یراک

دیده درین عهد چشم خواب ندارد

غمزۀ خود را بآب چشم جلاده

[...]

عشق تو گردست در زمانه برآرد

ز آدمیان قحط جاودان برآرد

رخصت آهی بده که تا دل تنگم

یک نفس آخر بدین بهانه برآرد

یارگی عشق تو چو تاختن آرد

[...]

درد دل از حد گذشت و یار نداند

دل همه غم گشت و غمگسار نداند

شد ز ضعیفی تنم چنان که گر او را

گیری صد بار در کنار نداند

جان دهمش پای مزد تا ببرد دل

[...]

بی تو مرا زندگی بکار نیاید

محنت هجر تو در شمار نیاید

در چمن وصل روی تو گل عیشم

پی مدد خون دل ببار نیاید

روز نباشد که آفتاب جهان سوز

[...]

عید کنون عید شد که روی تو دیدم

کار کنون راست شد که در تو رسیدم

با چه برابر کنم چنین دو سعادت

من که مه عید را بروی تو دیدم

جان و جوانی بباد دادم از یراک

[...]

ای ز بزرگی بدان مقام که قدرت

بر سر گردون فراشتست و ساده

بس که تردّد کنند زی درت آنک

بر فلک از کهکشان علامت جاده

عاجز تدبیر تست جنبش گردون

[...]

صدرا ما ثل رضیّ دین که بتحقیق

مثل تو در روزگار شخص دگر نیست

نیک دعا گوی تست خادم مخلص

گرچه مرا ورا به خدمت تو خطر نیست

روشنی حال من ز صبح طلب کن

[...]

مفتی دین مروت ای که فلک را

آرزو آید که در رکاب تو پوید

دست صبا هر سپیده دم ببهاران

چهرۀ گل را بآب لطف تو شوید

فتوی آورده ام بحضرت عالی

[...]