گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۵۰۴

 

پریشان چند در وحشت‌سرای آب و گل گردم

دل از دنبال من گردد من از دنبال دل گردم

به تعمیر تن خاکی دل من برنمی‌آید

کدامین رخنه را معمار ازین یک مشت گل گردم

عجب دارم گذارد آه عالم‌سوز من فردا

[...]

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode