دریغ آن جستن از جا بهر تعظیم

همه بر کش نهاده دست تسلیم

هفت شهر عشق را عطار گشت

ما همان اندر خم یک کوچه‌ایم

تراجو آوریم غم‌ها بسنجیم

هر آن سوته تریم و زنین تر آییم

تقدم زو رسد بر اهل تعظیم

که دارند از حق استحقاق تقدیم

بظاهر امر حق را کرد تعظیم

بباطن حکم او گشت تسلیم

توکل کی صحیح آید بتنظیم

بدینسان بی‌توکل وصف تسلیم

گر از مکروه مستقبل بود بیم

علاج آن نباشد غیرتسلیم

بدرس معرفت استاد تعلیم

ولایت را کند بر چار تقسیم