در این عالم نمودستی تو از خویش

وزان جانها تو کردستی بسی ریش

ندیدی غیر این جاگه به جز خویش

ولکین پردهٔ انداخته پیش

ولی خود را تو میدانی خود و خویش

که صورت این زمان برداشت از پیش

منم جانان و دیگر هم منم خویش

حجاب پردهام برداشت ازپیش

بنقد امروز در نقدی میندیش

حجاب اکنون بکل بردار از پیش

چو باجان آشنا گشتی بیندیش

حجاب و پردهها بردار از پیش

اگر آن وصل میخواهی بیندیش

که آن دریابی اینجاگاه از پیش

کریما صانعا عطّار درویش

حجابش برگرفتستی تو از پیش

مرا این پردهها بردار از پیش

که تا من گردم اینجاگاه بیخویش

حجاب تو توئی بردار از پیش

حجابت در نگر آیینهٔ خویش

خداگفت وخدا بشنید ازخویش

حجاب این یقین برداشت از پیش